متأسفانه امروزمنطق زوربر بسیاری ازمعادلات حاکم شده اما ایران زیر بار زور نخواهدرفت

[ad_1]

به گزارش جمهور آنلاین، با توجه به اینکه این گفت‌وگو به تازگی به صورت کامل از این شبکه پخش شده است، بخش‌هایی از این گفتگو را می‌خوانید: دکتر مسعود پزشکیان در جریان سفر به جمهوری خلق چین به منظور شرکت در بیست و پنجمین نشست سران سازمان همکاری شانگهای، در گفت‌وگویی با شبکه تلویزیون مرکزی این کشور «CCTV»، به تشریح ابعاد مختلف روابط ایران و چین، تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی، معادلات حاکم شده و مهم‌ترین مسائل جاری فیمابین و جهانی پرداخت.

مجری: آقای رئیس جمهور پزشکیان سلام. از شما متشکریم که دعوت ما را برای گفت‌وگوی ویژه پذیرفتید. این نخستین بازدید شما از چین پس از انتخاب به‌عنوان رئیس جمهور ایران در جولای سال گذشته است. در این سفر به چین، امیدوارید چه دستاوردهایی داشته باشید؟

دکتر پزشکیان: بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض سلام خدمت شما و مردم عزیز چین. تصور و برداشت ما نسبت به چین، کشوری است که امروز با وحدت، انسجام و رهبری قاطع، هماهنگ و با برنامه‌هایی کاملاً علمی، کارشناسانه و هدفمند در مسیر توسعه حرکت می‌کند. همچنین چین روند سیاسی خوب و ارزشمندی برای عبور از یک‌جانبه‌گرایی و تلاش در جهت چندجانبه‌گرایی در پیش گرفته که شایسته تمجید است.

می‌دانیم که از آوریل امسال، ایران و آمریکا به‌صورت متوالی پنج دور مذاکرات داشته‌اند. همچنین دور ششم مذاکرات که قرار بود در ۱۵ ژوئن برگزار شود، به‌دلیل حمله ناگهانی اسرائیل لغو شد و در پایان جولای، آمریکا بزرگ‌ترین تحریم‌های خود علیه ایران از سال ۲۰۱۸ را اعمال کرد. پس از این همه تغییر و تحولات اخیر، در حال حاضر شما چشم‌انداز از سرگیری مذاکرات میان ایران و آمریکا را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ همچنین، به نظر شما اعمال این نوع فشار حداکثری توسط آمریکا بر ایران چه تأثیری بر کسری بودجه موجود خواهد داشت؟

ببینید، سازمان ملل سال گذشته را سال صلح جهانی اعلام کرد. رئیس جمهور چین نیز پیش‌تر شعاری را مطرح کرده بودند که ابتدا بر صلح جهانی، سپس امنیت جهانی و پس از آن تمدن جهانی تأکید داشت. در شرایطی که شعار صلح جهانی سر داده می‌شود، ما هم پای میز مذاکره و گفت‌وگو نشسته‌ایم و بارها اعلام کرده‌ایم که به‌دنبال جنگ، ناآرامی و سلاح هسته‌ای نیستیم.

این سخن تنها حرف من نیست، بلکه یک دستور اعتقادی است. رهبر معظم انقلاب تصریح کرده‌اند که نظام جمهوری اسلامی هیچ‌گاه به سمت ساخت سلاح هسته‌ای نخواهد رفت. این سیاست، سیاستی اعتقادی است و سیاستمداران دیگر در ایران نمی‌توانند آن را تغییر دهند، چرا که نگاه رهبر انقلاب چنین است. با وجود همه این‌ها، هر روز بهانه می‌آورند که ایران قصد دارد به سمت سلاح هسته‌ای برود و این ادعا را با تبلیغات و امکانات رسانه‌ای و قدرتی که در اختیار دارند، همچنان تکرار و اشاعه می‌دهند.

ما برای گفت‌وگو آماده‌ایم و آن هم در چارچوب قوانین بین‌المللی، و حقوقی که هر کشور می‌تواند بر اساس همان قوانین از آن برخوردار باشد، اما متأسفانه بر میز مذاکره، رژیمی تاثیر دارد که ادعا می‌کند مورد تهدید است؛ همان رژیمی که خود عامل ترور است، هر نقطه‌ای را که بخواهد بمباران می‌کند، انسان‌ها را بدون هیچ توجهی به قوانین بین‌المللی می‌کشد و در عین حال مدعی است که در معرض تهدید قرار دارد.

در مقابل، جمهوری اسلامی ایران از آغاز انقلاب تا امروز در بالاترین سطح و تعداد قربانی ترور بوده است. در سال‌های ابتدایی انقلاب بیش از ۱۸ هزار ترور خیابانی در ایران صورت گرفت. شخصیت‌های بزرگ، سیاستمداران، نمایندگان مجلس، ائمه جمعه و رهبران ما هدف این ترورها بودند. حالا همان کسانی که دستشان به چنین ترورهایی آلوده است، می‌خواهند ایران را متهم کنند که به‌دنبال ناامنی و آشوب است.

واقعیت این است که قربانی اصلی این ترورها و کشتارهای غیرانسانی و غیرقانونی، ایران بوده است و عامل اصلی این فجایع رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانان آن هستند. متأسفانه در دنیای امروز منطق زور بر بسیاری از معادلات حاکم شده و این‌ها تلاش می‌کنند نگاه خود را به کسانی که نمی‌خواهند زیر بار زور بروند، تحمیل کنند؛ اما ایران به هیچ‌وجه زیر بار زور نخواهد رفت.

اقداماتی که رژیم صهیونیستی انجام داد با این تصور بود که می‌تواند ایران را مورد حمله قرار دهد، آن هم در حالی که تنها نبود و همه قدرت‌ها، از جمله آمریکا و اروپا پشت سرش ایستاده بودند و از آن حمایت می‌کردند. آنان تصور نمی‌کردند ایران بتواند حتی یک موشک به خاک اسرائیل شلیک کند، اما ایران پاسخ داد.

البته در این مسیر، ما فرماندهان، دانشمندان و شماری از کارشناسان خود را در بمباران‌ها از دست دادیم. با وجود این تجاوزات غیرانسانی، سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری همچنان در برابر جنایات اسرائیل سکوت کرده‌اند. تنها دادگاه لاهه بود که نتانیاهو و یکی از همراهانش را محکوم کرد و خواستار دستگیری آنان شد، اما آمریکا همان دادگاهی را که این حکم را صادر کرده بود، تحریم کرد. این یعنی در دنیای امروز اگر قضاوتی برخلاف نظر قدرت‌های تمامیت‌خواه و کسانی که می‌خواهند یک‌جانبه‌گرایی را با زور بر جهان حاکم کنند، انجام گیرد، حتی قاضیانی که چنین حکمی را صادر کرده‌اند باید تحریم شوند. در واقع، هیچ‌کس حق ندارد غیر از آنچه آنان می‌خواهند سخنی بگوید یا حکمی صادر کند.

ما در ایران به‌دنبال صلح و آرامش هستیم و باور و اعتقاد ما بر همین اهداف است. باور ما بر صلح، آرامش، وحدت، انسجام، عدالت و انصاف است؛ همان موضوعاتی که رهبر چین به‌عنوان یک چارچوب مطرح کرده‌اند. این‌ها برای ما صرفاً شعار سیاسی نیست، بلکه جزو باورهای دینی و اعتقادی ماست.

عدالت یکی از اصول اعتقادی ماست که به آن پایبندیم. هر انسانی که به عدالت باور داشته باشد، باید آن را در جامعه، در خانواده، در محله و در حاکمیت پیاده کند، اما متأسفانه در همان زمانی که ما پشت میز مذاکره نشسته بودیم، حملاتی صورت گرفت و آن هم با پشتیبانی آمریکا. این نشان می‌دهد که برخی می‌خواهند نظر خود را با زور تحمیل کنند، نه با منطق. اما ایران و کسانی که به‌دنبال حق و عدالت هستند، هرگز زیر بار زور نخواهند رفت.

در مورد درگیری ایران و اسرائیل، ما می‌دانیم که تاکنون دو طرف به توافق آتش‌بس دست نیافته‌اند. شما نیز در هفته گذشته اعلام کردید که ایران خواستار جنگ نیست، اما از جنگ نمی‌ترسد. آیا این بدان معناست که وضعیت فعلی آتش‌بس هنوز نسبتاً شکننده است؟ شما خطر از سرگیری جنگ را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

ما آغازگر جنگ نبوده‌ایم و نخواهیم بود، اما اگر به ما حمله شود با قدرت در برابر آن خواهیم ایستاد. این باور و اعتقاد ماست. ما هرگز قرار نیست در برابر زور تسلیم شویم، ما تنها در برابر حق و عدالت تسلیم هستیم و در برابر زور به هیچ‌وجه تسلیم نخواهیم شد؛ این همان چیزی است که بر اساس آن زندگی می‌کنیم.

ما به‌دنبال آرامش، صلح و امنیت در منطقه و جهان هستیم. کسانی که ادعای حقوق بشر، انسانیت و پایبندی به قوانین را مطرح می‌کنند، باید بدانند که ما نیز به همان قوانین پایبندیم و می‌خواهیم بر اساس همان چارچوب‌ها در این دنیا زندگی کنیم و حق برابر داشته باشیم. انسان‌ها با یکدیگر برابرند و هیچ انسانی حق ندارد خود را برتر از دیگران بداند.

اگر کسی توانایی یا مهارتی بیشتر از دیگران دارد، این بخشی از استعداد انسانی اوست؛ یکی خیاطی ماهر است، دیگری جراح برجسته، یکی هنرمند است و دیگری نقاشی توانا. این توانمندی‌ها میان انسان‌ها پراکنده است و در کنار هم یک جامعه را می‌سازند. هیچ انسانی حق ندارد حقوق دیگران را پایمال کند و هیچ جامعه‌ای حق ندارد حقوق جوامع دیگر را نادیده بگیرد.

علت اینکه بارها تأکید کرده‌ام نظر رهبر چین را به‌عنوان الگویی برای حکمرانی جهانی می‌پذیریم و آن را قابل قبول می‌دانیم، همین تاکید بر عدالت است که همه حاضران در اجلاس نیز بر آن تأکید داشتند. این مسئله یک باور اعتقادی و مسیری است که باید پذیرفته شود. هر جامعه‌ای به‌طور مستقل حق و حقوق برابر با بقیه دارد.

اگر جامعه‌ای ثروتمند باشد، نمی‌تواند کسانی را که ثروت ندارند زیر پا له کند. چنین رفتاری متعلق به دنیای وحشی است، نه دنیای متمدن. در دنیایی که تمدن وجود دارد، به کسانی که عقب مانده‌اند کمک می‌شود، برایشان بستر فراهم می‌گردد و راه رشد و توسعه برایشان هموار می‌شود. ابتکار کمربند-راه نیز می‌تواند در همین چارچوب مورد توجه قرار گیرد و برای آن برنامه‌ریزی شود.

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) اخیراً اعلام کرده است که بازرسان این نهاد به ایران رسیده‌اند. آیا بر اساس اطلاعات شما این خبر صحت دارد؟ همچنین، آیا دولت ایران برنامه‌ای برای از سرگیری همکاری با آژانس در آینده نزدیک دارد؟

اینکه می‌گویند آمدند، خودشان اذعان دارند و نمی‌توانند انکار کنند. هرچند بارها دیده‌ایم که وقتی می‌آیند و می‌روند، سخنانی مطرح می‌کنند که با واقعیت سازگار نیست. ما در رابطه با ان‌پی‌تی و بازرسی‌های سازمان انرژی اتمی هیچ مشکلی نداشته و نداریم. مشکل از زمانی آغاز شد که این‌ها تحت فشار کشورهای اروپایی و لابی‌هایی که دارند، اطلاعات نادرست و گزارش‌های ناصحیح درباره ایران منتشر کردند. در نتیجه، قطعنامه‌هایی صادر شد یا گزارش‌هایی ارائه گردید که واقعی نبود و در عرصه بین‌المللی تصویری غیرواقعی از ایران ارائه دادند؛ به‌گونه‌ای که وانمود شد در بخش‌هایی وضعیت نامشخص است.

این در حالی است که بیشترین سطح نظارت در جهان بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران اعمال شده و این حجم از بازرسی‌ها بی‌سابقه بوده است. ما همه مراکزی را که لازم بود در اختیار آن‌ها قرار دادیم و آن‌ها بارها بازرسی کردند. بنابراین، هیچ دلیلی وجود ندارد مراکزی که طبق نظر سازمان انرژی اتمی اداره می‌شوند و تحت نظارت قرار دارند، مورد بمباران قرار گیرند. این اقدام از نظر قوانین بین‌المللی کاملاً خلاف است. حتی همان سازمانی که ما در آن عضو هستیم، این تجاوزها به مراکز هسته‌ای ایران را محکوم نکرد.

اصلاً نمی‌توان به مراکزی که فعالیت هسته‌ای دارند و آن هم زیر نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی فعالیت می‌کنند، حمله کرد. اگر در چنین مراکزی تشعشعات هسته‌ای ایجاد شود، مسئولیت آن بر عهده چه کسی خواهد بود؟ چگونه می‌خواهند چنین شرایطی را کنترل کنند؟ این مسئله به هیچ‌وجه قابل قبول نیست و نباید سازمان‌های بین‌المللی در برابر آن بی‌تفاوت بمانند.

علت اینکه مجلس ایران تصمیم به تحریم آن سازمان گرفت، همین رفتار دوگانه‌ای بود که با ما داشتند. استانداردی که در قبال ایران به کار بردند کاملاً دوگانه بود، با این حال، همان مجلس اجازه داد که ادامه روابط در چارچوبی جدید و از طریق شورای‌عالی امنیت ملی کشور دنبال شود. حضور و همکاری‌های بعدی این سازمان نیز با اجازه شورای‌عالی امنیت ملی ایران بوده است. بنابراین، ما در همان چارچوب جدیدی که در حال گفت‌وگو هستیم، روابط خود را حفظ خواهیم کرد.

با توجه به زمینه کلی درگیری‌های ایران و اسرائیل و همچنین فلسطین و اسرائیل، آیا توسعه فناوری هسته‌ای ایران، از جمله غنی‌سازی اورانیوم، همچنان ادامه خواهد یافت؟ نظر شما درباره آینده فناوری هسته‌ای و مسیر توسعه هسته‌ای ایران چیست؟

ما هیچ برنامه‌ای برای فعالیت خارج از چارچوب‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نداریم. فعالیت‌های هسته‌ای ما صرفاً صلح‌آمیز است و در همان مسیر ادامه خواهد یافت. خارج از این چارچوب هیچ قصدی برای دنبال‌کردن فعالیت دیگری وجود ندارد.

در گفت‌وگوها کاملاً می‌توان درباره این موضوع تفاهم کرد، همان‌طور که پیش‌تر نیز تفاهم کرده بودیم. ما به همه آن توافقات و گفت‌وگوهایی که داشتیم پایبند بودیم و امروز هم آماده‌ایم در همان چارچوب‌های بین‌المللی گفت‌وگو کنیم.

اگر اشکالاتی وجود داشته باشد، قابل حل است. قرار نیست هیچ فعالیتی بیرون از آن چارچوب‌ها انجام دهیم. در همین چارچوب‌ها نیز تاکنون نظارت‌های سازمان‌های مربوطه به‌طور کامل اعمال شده و ما هیچ قصدی برای جلوگیری از این نظارت‌ها نداریم. تنها خواسته ما این است که در برخوردها با ایران رفتار دوگانه وجود نداشته باشد.

به نظر شما، تحولات آینده منطقه خاورمیانه ممکن است به چه سمتی پیش برود؟ ایران چه برنامه‌ای برای مدیریت و کاهش ریسک‌های ناشی از تغییرات منطقه‌ای دارد؟

من فکر می‌کنم، شنیده‌اید که نتانیاهو می‌گفت ما به‌دنبال تشکیل یک اسرائیل بزرگ هستیم و نقشه‌ای که برای آن طراحی کرده‌اند، بسیاری از کشورهای منطقه را در بر می‌گیرد. رژیم صهیونیستی از این نگاه خود دست نخواهد کشید، مگر آنکه جهان او را سر جای خود بنشاند. همان بحثی که رئیس جمهور محترم چین درباره حکمرانی جهانی مطرح کردند و همان اصلی که در سازمان ملل وجود دارد؛ این‌که همه کشورها، چه کوچک و چه بزرگ، در مقابل قانون برابرند.

نمی‌توان پذیرفت که یک کشور کوچک یا بزرگ به خود اجازه دهد به کشور دیگری تجاوز کند و جهان در برابر آن بی‌تفاوت بماند. متأسفانه امروز چنین حکمرانی‌ای در جهان برقرار نیست. رژیم صهیونیستی حق تجاوز به دیگر کشورها را ندارد. این رژیم امروز به‌راحتی در سوریه دست به تجاوز می‌زند، در غزه با فشار و کشتار گسترده مردم را از گرسنگی به مرگ می‌کشد و اکنون نیز در پی آن است که ساکنان آن را از سرزمین‌شان بیرون کند. این سیاست‌ها همه با حمایت و اجازه آمریکا انجام می‌شود. این چیزی نیست که جهان بتواند ببیند و بپذیرد. اگر دنیا این روند را قبول کند، به باور من رژیم صهیونیستی هرگز در هیچ نقطه‌ای آرام نخواهد نشست و قدرت‌های بزرگی که به‌دنبال تمامیت‌خواهی هستند نیز از مسیر خود باز نخواهند گشت.

کشورهایی که امروز در برابر یک‌جانبه‌گرایی موضع گرفته‌اند، باید در قبال این بی‌قانونی‌ها، بی‌عدالتی‌ها و بی‌انصافی‌ها ایستادگی کنند. اگر ما محکم بایستیم و با کشوری که به کشور دیگر تجاوز می‌کند، هیچ‌گونه همکاری نکنیم، آن کشور جرات ادامه چنین اقداماتی را نخواهد داشت. بنابراین نقش ایران و حضور ما در سازمان‌هایی همچون بریکس، سازمان همکاری شانگهای، اتحادیه اوراسیا و دیگر نهادهای منطقه‌ای اهمیت ویژه‌ای دارد. اعضای این سازمان‌ها باید بپذیرند که به تمامیت ارضی یکدیگر احترام بگذارند.

کشورها، چه قوی و چه ضعیف، چه دارا و چه ندار، باید تبادلاتی منطقی، منصفانه و عادلانه داشته باشند و به یکدیگر کمک کنند تا دنیایی سرشار از صلح، امنیت و آرامش برای همگان ساخته شود.

به نظر شما، مهم‌ترین عامل برای دستیابی به صلح و ثبات در منطقه خاورمیانه چیست؟

مهم‌ترین معنای صلح در وحدت و انسجام کشورها، احترام به تمامیت ارضی یکدیگر و کمک و تبادل تجربیات خلاصه می‌شود؛ همان چیزی که امروز در این اجلاس‌ها درباره آن گفت‌وگو می‌کنیم. باید بپذیریم هر کشوری، در هر جایگاه و با هر قدرت و ثروتی، می‌تواند فرهنگ، سلیقه و آداب خاص خود را داشته باشد و از آن بهره ببرد. در عین حال، کشورهای دیگر نیز باید با او ارتباطی سالم در زمینه تجارت، صنعت، هوش مصنوعی و فعالیت‌های دیجیتالی برقرار کنند و به یکدیگر یاری برسانند. انسجام می‌تواند این مشکلات را حل کند و همان حکمرانی جهانی نیز قادر است چنین مسائلی را برطرف سازد. پایبندی به قوانین نیز نقش اساسی در این مسیر دارد.

ما باید به اندازه کافی رشد کنیم که بتوانیم کنار یکدیگر بنشینیم و چارچوبی تدوین کنیم که در آن به حقوق همدیگر تجاوز نکنیم. می‌توانیم چارچوبی ایجاد کنیم که بر اساس آن به یکدیگر کمک کرده، مشکلات همدیگر را حل کنیم و راه‌هایی بسازیم که تبادلات و تعاملات میان کشورها افزایش یابد.

این موضوع در منطق توسعه جهانی کاملاً روشن است. به جای آنکه منطق قدرت به کار گرفته شود، باید قدرت منطق حاکم باشد. به جای آنکه قلدری و تمامیت‌خواهی اصل قرار گیرد، باید منطق و عقلانیت باشد که قدرت را اعمال کند، نه آنکه زور، منطق را تعیین کند.

اگر یک قوه قضاییه خلافکاری را محکوم کند، نباید آن قوه قضاییه تحریم شود، بلکه باید مورد تقدیر قرار گیرد. متأسفانه امروز در معادلات جهانی همه‌چیز برعکس شده است. من امیدوارم بر پایه تفاهماتی که در بریکس، شانگهای و دیگر اجلاس‌های منطقه‌ای وجود دارد و با احترام به تمامیت ارضی، فرهنگ‌ها و باورهای اعتقادی کشورها و همچنین با تکیه بر انصاف و عدالت، روابط خود را صمیمی‌تر کنیم.

طرف آمریکایی پیش‌تر خواستار آن شده بود که ایران کاملاً فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم خود را متوقف کند. وقتی شما این درخواست را از سوی آمریکا شنیدید، چه واکنشی داشتید؟

همان‌طور که خدمت شما گفتم، منطق آن‌ها، منطق زور است. با زور می‌خواهند اهداف خود را پیش ببرند. آن‌ها چون قدرت نظامی داشتند، مراکز ما را مورد حمله قرار دادند، اما اندیشه، توان و مهارت در ذهن ایرانیان است نه در ساختمان‌ها و مراکزی که بمباران شد. ما کشورمان را می‌سازیم و با قدرت هم می‌سازیم و پیشرفت می‌کنیم.

هیچ‌کس نمی‌تواند با زور، حقوقی را که بر اساس قوانین بین‌المللی برای کشورها به رسمیت شناخته شده است، نادیده بگیرد. کشورها باید بتوانند از علم و فناوری مورد نیاز برای فعالیت‌های صلح‌آمیز بهره ببرند و این حق را هیچ‌کس نمی‌تواند سلب کند. آن‌ها می‌خواهند برخی کشورها را جیره‌خوار خود کنند؛ کشورهایی که تحت سلطه‌شان باشند تا منابعشان را غارت کنند، نفت، گاز و معادن‌شان را ببرند و پس از آنکه همه چیز تمام شد، هرچه خواستند انجام دهند؛ بمباران کنند، مردم را به قتل برسانند، آنان را از گرسنگی هلاک کنند و نگذارند دارو و غذا به دستشان برسد، در عین حال، در تریبون‌ها و نهادهای تبلیغاتی خود دم از انسانیت بزنند. این‌ها دروغ می‌گویند و به زبان زور متوسل می‌شوند.

آنچه امروز کشورهای منطقه و دیگر کشورهایی که به‌دنبال عدالت و انصاف هستند بر آن تأکید دارند، این است که نباید در برابر زور سر خم کرد. ما نیز تصمیمی قاطع و در واقع باوری راسخ داریم که هیچ انسان آزاده‌ای در برابر زورگویی سر فرود نمی‌آورد.

ما در چارچوب قوانین بین‌المللی حق داریم فعالیت‌های علمی خود را ادامه دهیم. برای درمان بیماران خود نیازمند ایزوتوپ‌هایی هستیم که هم در شناسایی بیماری‌ها و هم در درمان بسیاری از آن‌ها نقش اساسی دارند. هیچ‌کس حق ندارد به ما بگوید که نمی‌توانیم از این علم استفاده کنیم. اینکه جوامعی که توانایی تولید چنین فناوری‌هایی را دارند، مانع دستیابی دیگران به آن شوند، ظلم، بی‌انصافی و بی‌عدالتی است. این قلدری آشکار است و ما بر اساس اعتقاد و باور خود حاضر به مرگ هستیم، اما هرگز حاضر نیستیم زیر بار چنین نگاه تنفرآمیزی که آن‌ها در جهان پمپاژ می‌کنند، برویم.

نوشته متأسفانه امروزمنطق زوربر بسیاری ازمعادلات حاکم شده اما ایران زیر بار زور نخواهدرفت اولین بار در جمهورآنلاین. پدیدار شد.